Begin met de stip op de horizon, stel haalbare doelen en deel deze met anderen
Vandaag ben ik in gesprek met Martijn Roede, 45 jaar en bijna 8 jaar ondernemer en eigenaar van Wagenpartners. Betrokken specialisten die maximaal rendement uit uw wagenpark garanderen. We spraken af in de Gold Room, een mooie ruimte in de “bedrijfskantine” Bij Hanz in Zwolle.
Politiek bedrijven
De eerste 15 jaar van Martijn zijn carrière was er steeds iets waar hij tegenaan liep. Martijn: “Waar ik tegenaan liep constant was dat ik heel slecht ben in politiek bedrijven. Ik weet nog dat ik bij een werkgever in dienst kwam en dat ik echt letterlijk de eerste dag bijna slaande ruzie had. Met degene die dan een soort van verantwoordelijk was voor mij. Ik ben iemand, dat is ook niet altijd handig. Ben iemand die gewoon wel een mening heeft en ook wel bepaalde dingen ziet en dat dan ook wel benoemt.
En als wij in een vergadering zitten en ik hoor bepaalde dingen. Waarvan ik denk: maar hoezo doen we dit, terwijl er heel veel politiek achter zit waarom het gebeurt. Dan benoem ik dat. Dan schop je natuurlijk wel een paar mensen tegen de schenen. En daar maak je geen vrienden mee, dat snap ik ook wel. Zo werkt het nu eenmaal, maar daar kan ik dus niet mee omgaan”.
Kantelpunt
Het kantelpunt in zijn carriere was toen Martijn besefte dat hij het wel gehad had met het geven van advies. Als autoverkoper bij werkgevers die niet inzagen wat zijn toegevoegde waarde was. Martijn: “Dus toen ben ik gaan nadenken van: wat wil ik dan wel? En dat is gewoon bedrijven onafhankelijk adviseren. Dat ik naast het bedrijf sta om te zorgen dat zij op een goede manier. Met respect voor de leveranciers de juiste keuzes maken. Dus dat was voor mij echt het kantelpunt dat ik dacht. Ik ga niet nog een keer bij een baas werken”.
Ik ga niet nog een keer bij een baas werken”.
Martijn Roede
Schuldgevoel en eenzaamheid
Martijn: “Wat een uitdaging is inderdaad die eenzaamheid. En met name als je uit loondienst komt: je bent niemand meer verantwoording verschuldigd, behalve jezelf. Ik heb mij heel lang schuldig gevoeld als ik niet acht uur per dag werkte. Dus dan keek ik van: heb ik wel acht uur gewerkt? Ja, dan kan ik dat nu wel doen. Dus dat voelde niet echt als vrijheid. Meer als: ik kan doen wat ik wil, maar toch vind ik het nog heel lastig. Op een gegeven moment ging het bergafwaarts en ik merkte gewoon dat dat kwam doordat ik geen doelen stelde”.
Ideale klant
“We beheren wagenparken voor het MKB, klein, midden tot veertig, vijftig auto’s zo’n beetje. Het is een groep waar je vaak met de ondernemer aan tafel zit. Waar een HR-dame vaak zit over het algemeen die er niet veel zin in heeft misschien. Die er niet zoveel verstand van heeft misschien en het ook niet zo leuk vindt. Daar kunnen wij echt waarde toevoegen. Een typische Martijn Roede klant is iemand op het persoonlijk vlak zaken doet. Die dat dus belangrijk vindt, dus een stukje persoonlijk contact. Iemand die ondernemend is, die kansen ziet en iemand die openstaat voor opbouwende adviezen. Die soms echt wel een stukje tekortkoming blootleggen. Wij adviseren dat, maar dat zo’n ondernemer daar dan ook – zo zit ik zelf ook in elkaar – van denkt van. Dat is gaaf, dat ik dat niet eerder gezien heb”.
Begin met het einde voor ogen, stel haalbare doelen en deel deze met anderen
Aan het eind vraag in aan Martijn zijn ultieme tip voor ondernemers. Hij noemt er zelfs vier. Martijn: “Ik denk de ultieme tip voor mij was echt: doelen stellen. Heel helder. Of je nu ZZP’er bent of niet, als je geen doelen hebt, kom je gewoon niet verder. En begin met het einde voor ogen, dan weet je waar je heengaat. Dan weet je hoe je daar moet komen. En, heel belangrijk, want dat is ook wat ik heel erg bekeken heb: is het haalbaar? Want het kan ook zijn dat hetgeen wat je wilt en het doel dat je stelt en voor ogen hebt. Dat je daar dingen voor moet doen die je niet kunt of niet wilt. Dus dat maakt gewoon heel veel helder en dat geeft heel veel rust.
En, dat is ook een belangrijke: deel die doelen met mensen. Dan worden ze tastbaar en dat voelen ze ook als verantwoording van: hier moet ik echt iets mee doen. Dat is mijn grootste valkuil geweest om dat niet te doen en dat heeft mij heel erg tegengehouden”.
Luister naar de podcast of lees hieronder het gehele interview.
Meer over Martijn Roede van Wagenpartners vind je op:
https://www.linkedin.com/in/martijnroede/
https://www.linkedin.com/company/wagenpartners/
https://wagenpartners.nl/
https://www.youtube.com/channel/UCSSmX9jyxsJH0M0CrnpJkNQ/featured
Verder praten?
Wil je eens verder praten met een ervaringsdeskundige in het ondernemersvak? Iemand waarmee je kunt sparren, bijvoorbeeld als je je eenzaam voelt of eens duidelijke doelen wilt gaan stellen? Of om je doelen mee te delen, zodat je een stok achter de deur hebt om ze te halen? Lees hier dan een onze informatie op de DGA Mentorpagina en maak daarna een afspraak via de contactpagina. Je kunt ook bellen op 06-53321934. Dan maken we snel een afspraak. Tot snel.
Programma voor jou
Om jou als ondernemer ook te kunnen helpen hebben we diverse programma’s samengesteld waaruit je kunt kiezen. Deze kun je vinden op onze aanbiedingspagina.
Kennismaken?
Wil je een afspraak maken om eens vrijblijvend verder te praten? Plan dan vandaag nog een telefonisch kennismakingsgesprek met ons in via ons handige tool op onze website. Klik dan hier
Bellen voor een afspraak maken mag natuurlijk ook altijd.
Bel dan naar 06-53321934. Dan zoeken we samen een geschikt moment in jouw en mijn agenda.
Ik kijk uit naar onze afspraak.
#podcast
#interview
#martijnroede
#Wagenpartners
#mentor
#inspirator
Volledige tekst Podcast #19:
Cor
We zijn in Zwolle, we zitten in Bij Hanz, we zitten hier in de Gold Room. Misschien kort: Wie is Martijn Roede?
Martijn
In het kort?
Cor
Of mag ik het zeggen?
Martijn
Ik ben benieuwd wat jij hebt?
Cor
Ik ga het zeggen. We kennen elkaar van Business Open, samen met Ian Bodewes ben je eigenaar van WagenPartners. Je woont in Harderwijk, je hebt een relatie met Katerina en klopt het dat je twee dochters hebt?
Martijn
Ik heb er drie inmiddels.
Cor
Melissa zag ik voorbij komen, voor de rest kon ik niks vinden.
Martijn
Melissa, dat is mijn oudste, die is zestien, volop puber, school en dat soort dingen. De middelste is net twaalf geworden, gisteren. Dus dat was een druk feestje en de jongste is binnenkort jarig en die wordt drie.
Cor
Hobby’s kon ik niet vinden.
Martijn
Nee, ik heb wel hobby’s. Ik golf een beetje en met name omdat ik dat voor de business wilde gaan doen. Maar het is ook gewoon een leuk spel, dat doe ik niet genoeg maar wel af en toe, kost wel een hoop tijd. Mijn grootste hobby is eigenlijk muziek maken en dan echt achter de computer en dan elektronische muziek.
Cor
Dataloop zag ik voorbij komen op Sound Cloud.
Martijn
Ja, dat klopt, dat ben ik. Ik werk eigenlijk sinds kort samen met een DJ/producer uit Californië en ja, ik moet zeggen dat dat voor ons heel goed werkt. Dat we daar mooie stappen in maken en de producties daarin beter worden. Maar met name is voor mij heerlijk om even alles te vergeten omdat ik dan echt: koptelefoon op en dan helemaal los kan gaan. En het is een heel creatief proces, dat vind ik heel gaaf en eigenlijk sinds kort ook,
misschien heb je het wel voorbij zien komen op filmpjes van WagenPartners over car reviews waarin we het toch wel anders doen dan de gevestigde autobladen en dat soort dingen, met een beetje een grappige twist soms of leuke vergelijken en dat is ook heel erg leuk om te doen. Dus ik wil niet zeggen een hobby, maar het is wel wat mijn interesse ook heeft.
Cor
Ik voel in een keer als niet-techneut, voel ik het niet als een spanning opkomen, dat jij in heel veel dingen, technische dingen wel heel veel beter bent dan ik, maar we gaan het meemaken. Hoe oud ben je?
Martijn
Ik ben vijfenveertig.
Cor
Geboortedatum?
Martijn
Negenentwintig november.
Cor
In wat voor auto rijd je?
Martijn
Een BMW drie serie.
Cor
En lees je wel eens boeken?
Martijn
Ik lees te weinig boeken, ik heb wel wat gelezen onlangs, ik heb in ieder geval de zeven eigenschappen van Covey gelezen, die werd me aangeraden door mijn werkgever met een waarschuwing van: kijk uit, want dat gaat je leven veranderen. k moet zeggen dat het niet zo heftig was, maar het is wel een goed boek en ik heb er ook heel veel uit gehaald en dat ik nog steeds wel dingen toepas.
Ik zou hem nog eens moeten lezen eigenlijk weer en ik heb onlangs van Goldsmith triggers gelezen en ook dat is een boek die mij heel erg aansprak, het nadeel van boeken vind ik, voor mezelf, dat ik altijd denk: o ja, maar dan vervolgens de waan van de dag weer plaatsvindt en ik dan heel veel dingen niet toepas. Dus nee, ik lees eigenlijk te weinig boeken, maar ik moet ook zeggen dat als ik boeken lees ik er niet altijd alles mee doe.
Cor
Ben je dan iemand die in het gesprek bij een klant meeschrijft? Of heb je een iPad waar je nog wat in tikt, of onthoud je alles?
Martijn
Ik probeer zeker wel mee te schrijven, want als ik alles ga onthouden dan komt dat niet goed. Ik ben iemand die heel veel nadenkt en heel veel gedachtes heeft en van heel veel dingen – als ik terug rij in mijn hoofd mee bezig ben en als ik dan op de zaak ben – de essentie heb ik nog wel, maar dan ben ik toch de details vergeten. Dus ik schrijf zeker wel dingen mee ja, dat heb ik mezelf wel moeten aanleren, maar dat doe ik wel, ja.
Cor
Heb je een idool, iemand waar je tegenop kijkt?
Martijn
Ik heb niet zozeer echt een idool, maar wat ik wel mooi vind is inspirerende verhalen. We hadden het in ons voorgesprek al even over Sam van Dalen, als ik hem zie en zijn verhaal hoor en zie wat hij doet, dan heb ik daar heel veel respect voor. Ik denk, ja, idool klinkt voor mij een beetje als dat je ergens tegenop kijkt en dat je dat ook graag wilt, of misschien zelfs wel jaloers bent, dus ik ben een beetje afgestapt van vergelijken, want dat brengt mij heel weinig, maar ik hou gewoon van inspirerende mensen en dat vind ik heel gaaf om te horen en om te zien, ja dat kan een hele grote ondernemer zijn, of dat kan iemand zijn die in mijn naaste omgeving zit, maar echte idolen heb ik niet, nee.
Cor
Om even terug te komen op je huidige relatie, zij komt uit Rusland, Moskou?
Martijn
Klopt.
Cor
Hoe ben je die dan tegen het lijf gelopen?
Martijn
Gewoon heel plat, gewoon via Tinder. Dus ja, ik heb een lange relatie gehad en op een gegeven moment zijn wij uit elkaar gegaan, dat is allemaal heel goed gegaan gelukkig, ook mooi voor de kinderen dat dat heel goed is – we hebben een hele goede relatie nog samen en ja, ik ben een beetje gaan swipen en we zijn elkaar daar dus tegen gekomen en dat was heel leuk. We hebben hele leuke gesprekken gehad en elkaar een paar keer gezien en ja, dat klikte heel erg.
Cor
En is de voertaal thuis dan Engels, of Nederlands?
Martijn
Voertaal, op dit moment is het wel wat gecompliceerder, voertaal is Engels, maar onze dochter spreekt Nederlands, maar zij wil ook graag de moedertaal leren uiteraard, dus zij spreekt Russisch tegen Sascha, zo heet ze, ik spreek Nederlands en samen tegen elkaar spreken we Engels. Ik moet zeggen, op zich gaat het goed, maar ik versta dus niet altijd wat ze tegen Sascha zegt, maar de voertaal tussen ons is inderdaad Engels, ja.
Cor
Kun je wel een beetje Russisch spreken?
Martijn
Nee, een paar woorden, maar ik kan niet – ik heb het wel een tijdje geprobeerd om het te leren, of in ieder geval een kleine poging ondernomen, maar ja, het is een heel moeilijke taal, ik ben daar dan ook niet in verder gegaan. Dus Russisch, nee, ik ken een paar woorden, maar daar houdt het echt mee op.
Cor
En de liefdestaal hebben jullie wel goed begrepen?
Martijn
Ja, die is universeel. Ik moet wel zeggen, dat ondanks dat wij niet echt uit een echt dag en nacht verschillende cultuur komen en zij ook niet heel erg Russisch is in haar doen en laten, juist het tegenovergestelde, dat er toch best wel dingen zijn die door cultuurverschillen soms wel of botsen of tot wat onduidelijkheid leiden of hebben geleid. Dus de liefde is qua taal wel universeel, maar het cultuurverschil is af en toe, uitdaging is een groot woord, maar die is er wel af en toe.
Cor
Ze werkt bij Nike?
Martijn
Dat klopt.
Cor
Dus ze zal – is verwesterd, ik weet niet of je het zo kan zeggen?
Martijn
Typisch Russisch, nou ja, typisch dat is ook allemaal over een kam scheren, maar dat is een beetje hoe wij tegen Rusland aankijken, maar zij zelf ook. Dat is vrij op jezelf gericht en zorgen dat je, ja, jouw hachje altijd redt en veilig stelt en dat is ook niet heel raar, want het is daar een hele andere wereld dan dat we hier kennen en daar is niet echt solidariteit.
De regering is natuurlijk bezig met zichzelf meer te verrijken dan naar het volk te kijken, waardoor je gewoon heel erg voor jezelf alles moet regelen en dat is iets wat mensen wel verhardt en wat zij niet echt prettig vindt. Dus in die zin is zij niet zo en past zij niet echt in dat plaatje en past ze inderdaad meer in het westerse, of in ieder geval in deze cultuur hier. Als zij bijvoorbeeld door Amersfoort loopt zegt ze: wat een frisse lucht hier, terwijl wij denken: dat is best een drukke stad. Maar ze past hier heel goed. Beter dan in Moskou.
Cor
Uit wat voor nest kom je zelf? Waar ben je geboren, waar ben je opgegroeid?
Martijn
Mijn ouders zijn mensen die volgens mij niet echt rust konden vinden in waar ze woonden, ik ben geboren in Uithuizermeeden in Groningen, uithoek en vervolgens ben ik heel vaak verhuisd. Mijn geheugen begint ergens in Amersfoort waar we een aantal keer zijn verhuisd, in Nijkerk heb ik een deel van mijn vroege jeugd doorgebracht en op mijn achttiende ben ik naar Harderwijk verhuisd.
Cor
Ben je enigst kind?
Martijn
Nee, ik had twee zussen. Een zus is overleden, dus we zijn nu met zijn twee nog en ik ben de middelste. Dus ik heb niet echt een binding gehad met een bepaalde stad en dat miste ik wel heel erg, dus ik ben wel blij dat ik nu in Harderwijk woon en al een tijdje daar woon.
Cor
Waren jullie dan als gezin ook meer op elkaar aangewezen?
Martijn
Nee, ik heb eigenlijk, als ik kijk naar mijn gezinsleven dan was dat allemaal vrij – iedereen was wel met zichzelf bezig en mijn vader was veel weg, die was altijd onderweg als vertegenwoordiger, laat thuis, ja en ik heb ook geen makkelijke jeugd gehad wat betreft school, omdat ik vaak verhuisde en nieuw was.
Dus het was niet echt een hele warme, gezellige jeugd. Dat heeft mij wel heel lang achtervolgd, ook omdat je niet een plek hebt waar je gewoon vrienden hebt die je al lang kent, waar je mee opgroeit, waar je op een gegeven moment een hechte band krijgt. Dus dat heeft mij wel heel veel tijd gekost om daarmee om te gaan. Dat is waar ik vandaan kom.
Cor
Dus je vader was een reizende vertegenwoordiger?
Martijn
Ja.
Cor
Altijd in hetzelfde product zoals jij, jij hebt in je loopbaan altijd met auto’s te maken?
Martijn
Ja, ja.
Cor
Jouw eerste woordje was ook auto.
Martijn
Klopt ja. Dat is echt zo. Dat is inderdaad iets wat blijkbaar erin zit. Mijn vader heeft eigenlijk altijd keuzes gemaakt die voor anderen, dacht hij, de beste waren en niet voor zichzelf, waardoor hij heel lang bij een bedrijf heeft gewerkt waarvan ik me al zolang ik me kan herinneren, altijd hoorde – zeuren, er was altijd wel iets aan de hand, waarvan ik altijd dacht van: maar waarom ga je dan niet weg?
En uiteindelijk heeft hij geloof ik de laatste tien jaar bij een bedrijf gewerkt, die stap heeft hij toen gemaakt waarin hij toch wel een heel stuk gelukkiger was en opleefde weer. Dus hij heeft inderdaad altijd, om even op jouw vraag terug te komen, in de automaterialen gezeten, starter en dynamo’s, deed hij, revisiedelen verkopen. Dus ja, dat is een beetje, ik heb daar altijd wel naar gekeken met een bepaalde blik van: waarom maak je niet de stap naar? Maar goed, dat is vanaf de zijlijn makkelijk gezegd altijd natuurlijk.
Cor
Leven jouw ouders nog?
Martijn
Ja. Zijn beide nog gezond, actief, zijn nog samen ook, dat is ook wel een bijzonderheid in deze tijd en zijn heel gelukkig, zijn heel blij. Ik moet zeggen dat ze echt van het leven genieten samen.
Cor
Als je altijd weg bent, kun je ook geen ruzie maken Martijn.
Martijn
Dat lukt ook nog wel hoor. Nee, dat klopt, maar je moet op een gegeven moment ook wel een beetje investeren in dingen en ik denk ook wel dat zij door alles wat zij hebben meegemaakt, ik bedoel het verliezen van een dochter is ook niet makkelijk, dat zij wel altijd bij elkaar zijn gebleven en er altijd voor elkaar zijn geweest.
En ik denk dat er een sterke band is ontstaan daardoor. Ze waren ook jong toen ze kinderen kregen, dus dat is ook niet allemaal makkelijk en zeker niet in die tijd, het is toch wel een andere generatie. Dus nee, als ik naar ze kijk: ze zijn gezond, ze zijn blij, gelukkig, ze doen leuke dingen dus.
Cor
Maar dan zullen jouw ouders zestig, vijfenzestig zijn?
Martijn
Mijn vader is inmiddels eenenzeventig en mijn moeder is tweeënzeventig.
Cor
Ik zag, je hebt op de Albert Schweitzer in Nijkerk gezeten, dat zal lagere school zijn, toen havo. Je was dus in die tijd best wel, je hebt mavo en havo in die tijd, had jij altijd al koppie koppie?
Martijn
Ik denk wel dat ik, zeker wel capaciteiten heb alleen ik heb ook wel een hele grote onrust in mij en ik weet niet of dat ADHD is of ADD of wat voor stempel je erop moet drukken, ik denk ook wel dat het te maken heeft met hoe het thuis ging en wat ik al zei: hoe het met mij ging op school, dat was nooit echt heel veel plezier, waardoor ik eigenlijk nooit mijn potentie heb kunnen benutten.
Dus ja, capaciteit heb ik, maar het moet er ook wel uitkomen, daar moet je ook wel in begeleid worden. En zeker op het moment wanneer je meer begeleiding nodig hebt. Ik zie dat nu ook bij mijn dochter die heel slim is en heel veel kan, maar die dus geen begeleiding krijgt en vervolgens op de bank zit en ik denk dat ze inmiddels vier keer heel YouTube heeft uitgekeken, dus dat heb ik wel heel erg gemist.
Die begeleiding. Ik was gewoon druk en vervelend en de klas werd uitgestuurd, terwijl ik eigenlijk iemand nodig had die me bij de hand zou nemen en zou zeggen van: laten we eens kijken hoe we dingen wel kunnen doen.
Cor
Dus jij bent wel degene die in de hoek stond?
Martijn
Ja, ja. En daarna altijd degene die de clown – ook een stukje erkenning, mensen moeten je leuk vinden. Ik was op school nooit de beste vriend van de leraren en nee, ik heb daar niet hele warme herinneringen aan, aan school en dat soort dingen.
Cor
Uiteindelijk heb je MBO gedaan in Amersfoort, detailhandel. Dus toen had je nog niet een idee: ik moet richting auto’s, de IVA of iets dergelijks?
Martijn
Heel eerlijk: ik ben nooit zo heel erg ambitieus geweest. Op het moment dat je aan het overleven bent dan heb je niet echt ruimte voor ambities, er zijn overigens wel mensen die daardoor juist sterk willen en van alles en nog wat oppakken en juist wel die ambities hebben, maar bij mij werkte dat niet zo en ik heb dus eigenlijk gekozen voor iets waarvan ik dacht: ja, dat kan ik en ik wil het mezelf ook niet te moeilijk maken.
Dat klinkt misschien niet heel mooi, maar dat was wel hoe ik op dat moment was. Dus nee, niet met auto’s. Ik had daar altijd wel interesse in, maar ik heb daar niet over nagedacht om in die richting wat te doen, nee.
Cor
Dus het ondernemerschap zit er nu wel in, maar toen nog niet. Ik heb gezien je hebt eerst bij Wiegel gezeten als accountmanager, dus altijd wel in het commerciële werk, dus toch wel een beetje de voetsporen van je vader gevolgd?
Martijn
Ja, sterker nog, mijn vader werkte bij Wiegel en dat is eigenlijk de eerste echte baan die ik had, daarvoor had ik allerlei andere dingen. Dus ik heb wel dat commerciële stuk gevolgd en dat was, ja, mijn vader werkte daar en ze hadden mensen nodig, dus ik ben gaan solliciteren en aangenomen en toen ben ik daar aan de gang gegaan. Ja, dat klopt.
Cor
Wat was je voor een vertegenwoordiger?
Martijn
Ik was een vertegenwoordiger die best wel goede resultaten haalde, ik kwam in een rayon, ik ging mee met de toenmalige vertegenwoordiger die ik verving en toen ging ik een rondje mee en toen dacht ik: ik weet niet wat jij doet, maar voor mij is dit niet wat je moet doen en ik kwam ook bij heel veel klanten die ons al heel lang niet meer gezien hadden, terwijl hij daar wel langs had moeten rijden.
Dus voor mij was het echt wel een uitdaging om daar wat moois van te maken. Om echt wel te kijken van: hoe kan de omzet omhoog – dus daar was ik best wel succesvol in. En ik ben iemand die heel erg op de relatie zit, dus gewoon leuke gesprekken, leuke relaties als je iemand een beetje aan jouw kant krijgt, dan kun je best wel wat verkopen.
Dus dat is wat ik deed, maar ik liep een beetje tegen hetzelfde aan als waar ik mijn vader jaren over hoorde.
Als een bedrijf een bepaalde richting op wil, een bepaalde manier niet dezelfde visie heeft of het misschien zelfs niet zo interesseert hoe dingen gaan dan ja, dan op een gegeven moment botst dat en wil ik verder en dan komt dat niet. Dan ben ik toch wel wat ambitieuzer, ja toen heb ik ook gezegd: daar moet ik mee stoppen, want hier word ik niet gelukkig van.
Cor
Toen heb je bij een aantal autodealers gezeten. Visser Automotive, Autopalace, ik zag Oving staan.
Martijn
Ik ben begonnen – ik kwam bij het uitzendbureau, dat is heel grappig, ik zeg: ik wil wat anders, want ik ben niet gelukkig. Maar wat wil je dan? Ik zeg: verkoop, iets met auto’s vind ik geweldig en zij had toen een kennis, die had een autobedrijf, Van Ramshorst, die heeft ze gebeld en ik mocht op sollicitatiegesprek en dat was mijn eerste ervaring met de autoshowroom. En daarna ben ik bij Visser beland in Nijkerk wat uiteindelijk Autopalace is geworden en toen naar Zwolle, naar Oving en daarna, dat was eigenlijk van particulier naar de zakelijke markt, dus dat vond ik wel heel mooi.
Cor
Was dat altijd dat mensen naar je toe kwamen of had je toen wel dat je de hort op ging?
Martijn
Ik moet eerlijk bekennen, dat als ik terugkijk op dat soort – dat is ook de reden dat ik nu doe wat ik nu doe, als ik terugkijk op dit verhaal ben ik eigenlijk helemaal niet zo’n goede verkoper. En dat komt omdat ik het leuk vind om een relatie op te bouwen, ik het leuk vind om een relatie te onderhouden, om goede gesprekken te hebben met klanten, om daar heen te gaan, maar echt het koude, het koude stuk, dat bord voor de kop en gewoon gaan, dat heb ik toch niet in mij.
Dat merkte ik ook in de verharding van de markt eigenlijk. Want op een gegeven moment ging het niet meer over de auto, maar over hoeveel korting en dan moest je eigenlijk al verlies schrijven en uiteindelijk met de bonus einde jaar die je dan kreeg van de importeur goedmaken om je aantallen te schrijven.
Ja en dan was je eigenlijk niet meer bezig met adviseren, maar gewoon bezig met een offerte uitbrengen en als dat genoeg was mocht je misschien leveren, als een andere dealer dan niet nog scherper was. En dat vond ik gewoon geen prettige ontwikkeling, dus ik merkte gewoon dat ik daar niet gelukkig van werd en dat ik ook niet gelukkig werd van het moeten verkopen van iets wat je toevallig verkoopt.
Cor
Je zou kunnen zeggen, als iemand naar een auto gaat kijken, dan zou ik zeggen, dan is de verkoper wel bepalend. Of ik het hem gun of niet.
Martijn
Dat zou je zeggen, ja.
Cor
Dan zou je juist, jouw kwaliteiten juist zo naar boven kunnen komen.
Martijn
Juist, dat was ook zo, zeker, want ik heb ook heel veel auto’s verkocht en ik was daar ook best wel goed in, alleen op een gegeven moment was het zo, zeker na de crisis in 2008 mensen bij mij een heel goed gesprek hadden, maar dat ik het niet kon afronden omdat ik niet de juiste, ja misschien niet de juiste verkooptechniek toepaste, dat ik misschien niet te pusherig was, of dat ik misschien niet– je merkte gewoon dat de mensen met een heel goed gevoel de auto heb laten zien die ze ergens anders gekocht hadden.
Van: we hebben een Peugeot gekocht hoor, maar dit is hem geworden. Dan dacht ik van: maar volgens mij niet bij mij, ik weet het niet? Wat is er dan mis gegaan? Dus ja, je hebt gelijk, zeker is dat heel belangrijk en dat werd dus steeds minder belangrijk.
Ze wilden nog wel het goede gesprek en een heel goed advies en dan vervolgens gingen ze de markt op om te kijken – en daar was een autobedrijf niet uniek in, dat gebeurt ook bij de Media Markt en noem alle andere elektronicazaken op waar mensen dan gaan kijken om advies en vervolgens dan op internet de goedkoopste kopen. Dus ja, dat is wel een verandering die ik echt wel heb zien gebeuren.
Cor
Is dat nu, als je nu kijkt, is dat vijf jaar geleden, nu nog compleet anders? Je bent sinds 2013 al ondernemer geworden, daar gaan we het zo over hebben, over die switch, is dat in de afgelopen zeven jaar nog weer enorm veranderd?
Martijn
Als ik kijk naar de verkopers, want daar hebben we best wel veel mee te maken dan denk ik dat daar niet heel veel veranderd is, in ieder geval niet in de goede zin, als ik kijk naar de consument dan denk ik dat dat gewoon is doorgezet, die lijn. Mensen die willen graag online geïnformeerd worden, die willen kijken en vervolgens wel ergens heen om wat te zien, te voelen, maar ik heb niet het idee dat zij echt nog op die relatie zitten. Dat zij echt wel op die prijs en op die, ja, ik wil niet zeggen dubbeltje op de eerste rang, maar dat is wel iets wat heel erg speelt.
Cor
Is dan in jouw beleving het gunnen nog belangrijker geworden, of juist minder belangrijk geworden?
Martijn
Ik denk uiteindelijk, als ik kijk naar de bedrijven die het heel goed doen, dat die het van de gunning moeten hebben, alleen dan heb je het over: wat verkoop je? Kijk, als je een nieuwe auto verkoopt, die is overal hetzelfde. En op het moment dat jij een gebruikte auto verkoopt dan kun je dus veel meer waarde toevoegen in het proces.
En wat ik heb gezien en dat is wel een hele grote verandering, ik kom bij Visser Automotive vandaan, dat is nu overgenomen, dat was toen een bedrijf met twee vestigingen waar we gewoon goed auto’s verkochten. Ja zo’n bedrijf dat zie je gewoon verdwijnen, dat kan niet meer. De kosten zijn te hoog, de eisen zijn te hoog, dus dan wordt dat een groot bedrijf in een grote holding die een visie heeft.
Maar hoe groter, hoe moeilijker het is om die visie ook helemaal door die gigantische organisatie te laten dalen. Dus je merkt gewoon dat dat, volgens mij, gewoon minder persoonlijk wordt. Dat het gunnen op zich nog heel belangrijk is, alleen je bent in zo’n grote dealer holding ben je zo afhankelijk van zo veel schakels, ja dat het op heel veel punten ook mis kan gaan. Dus ik denk dat als je je onderscheidt, echt onderscheidt, dus echt met goede service, echt met onafhankelijk advies, met echte goede – dat je best wel goed kunt verkopen. Maar voor nieuwe auto’s zie ik eerder de trend dat het minder om gunnen gaat, maar meer om de prijs en dat je zo groot mogelijk bent en daardoor de beste deals kunt aanbieden.
Cor
Wat ik wel hoorde bij Tesla, je kocht een auto en achteraf op een grote parkeerplaats kon je hem ophalen, maar daar was heel weinig persoonlijk contact eigenlijk. En dan in vergelijking met Remco Kuiper die in de vorige podcast te gast was die zegt bijvoorbeeld: nu is in het bedrijf die gunning belangrijk, maar toen ik bij KPN werkte was aan de klant verkopen nog wel makkelijk, maar vervolgens de opdracht binnen het bedrijf te verkopen en te zorgen dat die het voor elkaar kreeg, dat was wel een baan op zich.
Martijn
Precies wat je nu zegt. Ik sprak ooit een Business Open lid, die komt niet uit de auto’s, die kwam ik tegen bij de koffietafel, leuk, voorstellen, wat doe je? Ik werk daar en daar, auto’s, oké, heb ik ook gedaan. Hij zegt: maar ik kom niet uit de branche. Ik zeg: het eerste wat je moet doen als je maandag naar de zaak gaat is gewoon een kaart halen en die ga je naar het magazijn brengen, ik zeg: je gaat taart halen, die ga je naar de receptie brengen en daar moet je vrienden mee worden.
Dat zijn de belangrijkste mensen van het bedrijf, want als jij namelijk een auto verkoopt en de klant die volgende week moet rijden, dan moet je dat bij de receptie verkopen, die zeggen: moeilijk, lastig en gezeur, maar omdat je vrienden bent, prima, maar dan moeten zij dat ook wel weer bij het magazijn verkopen. En dat zijn dus gewoon drie bedrijven in een bedrijf. En hij keek mij zo aan het zei: ja, dat heb je wel heel mooi omschreven. Dat is precies hoe het is.
Maar dat is dus inderdaad heel lastig en hoe groter dat wordt, hoe moeilijker het dus wordt om die persoonlijke service dus te leveren en echt die persoonlijke aandacht te geven en echt zo’n klant dat hele proces te laten ervaren.
Cor
Je zou bijna consultant worden in die sector om bedrijven te laten zien dat dat zo werkt. Je zult maar eigenaar zijn van zo’n groot bedrijf en niet weten dat dat in jouw bedrijf aan de hand is.
Martijn
Maar bedrijven weten dat en ik heb bij heel veel van dat soort consultants aan tafel gezeten omdat we trainingen moesten volgen. Dan zie je eigenlijk drie, vier mensen zitten van de tien die denken: wat kunnen we leren? En er zitten er zes, zeven met de handen in de zakken, onderuit gezakt van: we doen het al heel lang zo en we zitten hier omdat het moet en je hoeft mij niks meer te vertellen. En dat heb je gewoon en hoe groter die organisatie, dat is echt een uitdaging.
Dus ik weet zeker dat die bedrijven dat weten en dan is het heel lastig om zo’n cultuur – je moet weten die culturen van al die verschillende bedrijven worden overgenomen, om al die culturen richting een cultuur te krijgen, dat is gewoon ontzettend lastig.
Ik zie wel dat de bedrijven die het goed doen, met name de occasion markt, daar is zo veel groei in geweest de afgelopen jaren en dat is een beweging die al lang ingezet is, toen ik bij Volkswagen werkte wist ik op een gegeven moment dat onze doorloop van auto’s in de werkplaats van vijf jaar en ouder, die was gewoon dramatisch, ik weet niet meer hoeveel, maar dat was echt heel laag.
Dat betekent dat iedereen die een auto rijdt, die rijdt twee jaar bij de dealer voor de garantie, een beurtje, derde jaar misschien nog een keer een APK, vierde beurtje, het vierde jaar werd al een stuk minder en het vijfde jaar wanneer het interessant wordt kwamen ze bij een universeel en werden ze super goed geholpen. Ja, willen ze dan een nieuwe nieuw of pakken ze dan een jong gebruikte bij een universeel waar ze gewoon echt helemaal –
dus die ontwikkeling is al heel lang gaande en ik heb dat echt zien groeien van een klein, universeel bedrijf naar in een keer een universeel bedrijf dat heel veel auto’s verkoopt. Noem een Seldenrijk bijvoorbeeld in Harderwijk, maar ook een Schouten in Ermelo, dat zijn bedrijven die gewoon enorme groei hierdoor hebben meegemaakt. Eigenlijk door het falen van de dealerorganisaties.
Cor
We gaan naar het kantelpunt, het moment waarop je dacht: nu wil ik geen loonslaaf meer zijn, wat was het dat je zei: dit ga ik gewoon anders doen. Dit wil ik niet meer, of was het juist: dit wil ik nu wel?
Martijn
Waar ik tegenaan liep constant was dat ik heel slecht ben – en daar ben ik wel beter in geworden inmiddels, ik was heel slecht in politiek bedrijven. Ik weet nog dat ik bij een werkgever in dienst kwam en dat ik echt letterlijk de eerste dag dat ik daar kwam bijna slaande ruzie had met degene die dan een soort van verantwoordelijk was voor mij, ik wil niet zeggen leidinggevende, maar dat was dan wel de gevierde man.
Cor
En wat irriteert je dan?
Martijn
Ik ben iemand, dat is ook niet altijd handig, ik ben iemand die gewoon wel een mening heeft en ook wel bepaalde dingen ziet en dat dan ook wel benoemt. En als wij in een vergadering zitten en ik hoor bepaalde dingen, waarvan ik denk: maar hoezo doen we dit, terwijl er heel veel politiek achter zit waarom het gebeurt, dan benoem ik dat. Dan schop je natuurlijk wel een paar mensen tegen de schenen en daar maak je geen vrienden mee, dat snap ik ook wel, zo werkt het nu eenmaal, maar daar kan ik dus niet mee omgaan.
Ik kan dus niet lachen op commando omdat ik daarmee iemand die ik nodig heb straks weer – dus daar liep ik heel erg tegenaan en ik liep er ook heel erg tegenaan dat ik dingen wilde of bepaalde dingen juist niet wilde. Ben iemand die vroeg op de zaak was en vaak ook laat wegging, maar als ik dan een keer ergens heen moest tussen de middag voor privé en daar wordt een opmerking over gemaakt van: dat kan echt niet.
Ik wil niet meer
Dat zijn allemaal kleine dingen, maar dat geeft wel een beetje aan hoe werkgevers, in ieder geval mijn werkgevers, niet dat ik allemaal verkeerde werkgevers heb gehad, maar hoe zij tegen werknemers aankeken. Dus ja, dat wilde ik gewoon niet meer. Toen dacht ik: ik kan weer auto’s gaan verkopen bij een ander bedrijf, waar ik tegen dezelfde dingen aan ga lopen, of ik kan stoppen met verkopen en meer op de adviesrol gaan zitten, want dat is wat ik heel leuk vind.
Ik heb wel eens gekscherend tegen een collega gezegd: we moeten adviesbureau Visser op het dak zetten, want wij doen zoveel adviseren, dan krijgen we de order niet. Dan moeten we gewoon een factuur sturen voor het advies, want dit is gewoon een heel goed advies. Ik heb heel veel kennis en expertise opgebouwd, zonde om dat weg te gooien.
Dus toen ben ik gaan nadenken van: wat wil ik dan wel? En dat is gewoon bedrijven onafhankelijk adviseren, dus dat ik naast het bedrijf sta om te zorgen dat zij op een goede manier, met respect voor de leveranciers de juiste keuzes maken. Dus dat was voor mij echt het kantelpunt dat ik dacht: ik ga niet nog een keer bij een baas werken.
Cor
Toen ben je in 2013 met Flexxim begonnen?
Martijn
Ja.
Cor
Deed je dat alleen?
Martijn
Flexxim heb ik opgestart met een vriend, toenmalige vriend en als ik daarop terugkijk, die stap was voor mij best wel spannend.
Cor
En werd die stap thuis ook gedragen?
Martijn
Ja, die werd thuis wel gedragen, maar ik ben gescheiden en dat is wel een beetje de periode dat het thuis niet meer soepel ging dus ik had daar op zich niet heel veel overleg voor nodig. Ik deed mijn ding, alleen ik vond het wel spannend. Dus ik heb dat toen samen met iemand gedaan en als ik er nu op terugkijk was ik heel erg bezig met het vormgeven van het bedrijf, hoe we het dan gaan doen en daar kon ik urenlang rapporten en plannen voor schrijven,
maar als het dan tot de uitvoering kwam vond ik het wel spannend en ik ben er toen ook wel achter gekomen, je kunt heel veel schrijven, maar je moet ook gas geven. Je moet het op een gegeven moment ook doen. Dus dat ben ik toen samen gestart, uiteindelijk heb ik wel alles zelf gedaan, dat was meer een soort adviesrol dan dat hij actief mee hielp.
Cor
En wat deed Flexxim? Wat was waar je anders niet voor betaald kreeg, advies in mobiliteit, wat je voor bedrijven kunt doen? Onafhankelijk van welke autoleverancier en waar.
Martijn
Dat was inderdaad het idee met ook een stuk wagenparkbeheer wat we nu doen, maar het was gewoon – de propositie was niet helder genoeg. Ik deed heel veel en uiteindelijk merk je dan dat de klant ook niet begrijpt wat je doet en dan zit je aan tafel maar: ik hoor wat je allemaal kan, maar wat heb ik eraan? Maar we deden in feite en dat is wat ik het meeste gedaan heb, is inderdaad advies geven.
Dus adviestrajecten bij bedrijven, hoe doe je het nu, hoe kan het anders en hoe kan het beter? Met name dan op het wagenpark, alleen dat was een heel lastig concept. Mensen begrepen het niet. Die moesten bij mij geld afrekenen voor iets waarvan ze niet zeker wisten wat het dan ging opleveren en ja: maar wat bespaar ik dan en hoe moet ik dat dan doen?
We hebben goede resultaten geboekt, we hebben echt bedrijven geholpen om echt te besparen, dus op zich was dat wel goed, alleen het verhaal, de propositie, op dat moment, sloeg niet aan.
Cor
Maar was je dan, waar ze eigenlijk iemand voor in dienst hadden, die werkzaamheden die voerden jullie dan uit?
Martijn
Nee, want degene die in dienst was die doet vaak – die denkt dat die het goed doet, of misschien wel dat het beter kan, maar je moet je voorstellen: als je kennis van de markt hebt, dan doe je het al snel goed. Ik vergelijk het wel eens met: vroeger deden de mensen de was met de hand, er was geen wasmachine, men kende dat ook niet, dus dat is prima. Alleen op het moment dat je niet weet wat er mogelijk is en wat er allemaal kan in die markt, dan is het ook lastig, voor mij althans op dat moment om uit te leggen hoe het anders kan.
Dat kan ik wel in een heel mooi rapport, maar om dan uit te leggen wat mensen dan krijgen en hoe het dan voor ze werkt en dat ze dan ergens anders moeten inkopen, of bij hun partners afspraken kunnen maken, dat ze de schadeafhandeling anders moeten regelen, of de verzekering op een andere manier moeten insteken, of misschien wel van koop naar lease moeten of andersom, ja dat die mensen die denken: we doen het toch goed?
Dus moet ik nu geld gaan betalen voor een rapport, maar wat ga je dan doen precies? Hoe lang duurt dat dan? Dus dat was een lastige. Dus het was niet zozeer de taak overnemen, maar wie het doet beter de taak te kunnen laten uitvoeren.
Cor
Dus dat bedrijf had je toen van jezelf, die vriend van jou die helpt jou, die adviseert jou, hoe ging je toen met die eenzaamheid om. Jij ging dingen beslissen en mooi dat een vriend je dan adviseert –
Martijn
Dat is eigenlijk voor mij wel los van wat ik net schetste, wat een uitdaging is, want handel binnenhalen, je denkt: ik heb een super goed verhaal en ik ga het binnenhalen en top. Dat is echt een van de lastigste dingen. Maar op de tweede plek, of een gedeelde eerste plek is inderdaad die eenzaamheid en met name als je uit loondienst komt:
je bent niemand meer verantwoording verschuldigd, behalve jezelf. Ik heb mij heel lang schuldig gevoeld als ik niet acht uur per dag werkte, dus dan keek ik van: heb ik wel acht uur gewerkt? Ja, dan kan ik dat nu wel doen. Dus dat voelde niet echt als vrijheid, meer als: ik kan doen wat ik wil, maar toch vind ik het nog heel lastig.
Cor
De baas Martijn was eigenlijk nog strenger dan de werknemer Martijn?
Martijn
Zeker ja. Dat absoluut. En met name, want op zich, ik moet zeggen dat dat in het begin heel goed ging, maar op een gegeven moment ging dat door allerlei redenen ook privé, ging dat op een gegeven moment bergafwaarts en ging niet meer goed en ik merkte gewoon dat dat kwam doordat ik geen doelen stelde.
Op het moment dat jij een doel stelt voor jezelf en dat uitspreekt en dat ook deelt met anderen, daar ben ik zo achter gekomen, dan wordt dat iets wat tastbaar wordt. Maar dan wordt het ook iets wat je dus ook kenbaar maakt, je kunt je ook niet meer verschuilen. Niemand kan tegen jou zeggen: het gaat goed of het gaat slecht als jij je doel niet deelt, maar als jij je doel wel deelt en iemand ziet dat het niet gehaald wordt, dan kun je vragen krijgen, of mensen kunnen daar wat van vinden.
Dus dat heeft mij wel heel erg geholpen om uiteindelijk echt de volgende stap te maken en ook verder te komen, want ja, zonder doelen leef je een beetje van opdracht naar opdracht en als die dan doorgaat moet je weer opnieuw beginnen, terwijl je eigenlijk maar een beetje in de marge aan het rommelen bent.
Cor
Je voelde niet van: ik wil er salaris uithalen.
Martijn
Toen niet. Ik heb nu hele heldere doelen. Twee jaar geleden, in feite is het anderhalf jaar geleden, eind 2019 ben ik heel erg bezig, daarvoor was ik al heel erg bezig met doelstellingen en met het verhelderen, omschrijven wat jij zegt: wat wil ik eruit halen, wat moet ik daar dan voor doen? Hoe ga ik dat dan realiseren, dat geeft wel heel veel handvaten om de juiste dingen te doen en ook te weten op het moment dat je dingen niet doet die je wel zou moeten doen, dan zie je dat meteen terug, dus dat is heel fijn.
Propositie
Maar nog steeds was op dat moment mijn propositie nog steeds te breed en niet helder en hebben we in 2019 de keuze gemaakt om puur te focussen op wagenparkbeheer, heel helder: we beheren wagenparken voor het MKB, klein, midden tot veertig, vijftig auto’s zo’n beetje, het is een groep waar je vaak met de ondernemer aan tafel zit, waar een HR-dame vaak zit over het algemeen die er niet veel zin in heeft misschien, die er niet zoveel verstand van heeft misschien en het ook niet zo leuk vindt, daar kunnen wij echt waarde toevoegen.
Daar kwam een nieuwe naam, een nieuwe huisstijl, een nieuwe website en dat heeft heel veel in gang gezet. Samen met die doelstellingen was in een keer helder wie we waren, wie we zijn en was het in een keer helder waar we heen wilden, of heen willen, ja, dat maakt het verhaal veel makkelijker.
Cor
Maar even heel concreet: wanneer moeten ze dan jou bellen, of jouw compagnon? We horen zo hoe die erbij is gekomen?
Martijn
Eigenlijk op het moment dat jij auto’s hebt rijden en degene die daar verantwoordelijk voor is, dat is nooit een dagtaak, tenminste, niet in onze doelgroep. Als jij twintig, dertig auto’s hebt is dat geen dagtaak, degene die daarmee bezig is, die heeft er te weinig verstand van, die heeft geen expertise op dat gebied, dan moeten ze ons bellen.
Cor
En leasen ze die auto’s, of hebben ze die in eigendom?
Martijn
Beide is mogelijk. Je moet het zo zien: een wagenpark beheren is echt een expertise, want de meeste bedrijven kopen een auto met heel veel korting, dan hebben ze het goed gedaan en vervolgens gaat die auto rijden, die rijdt vier of vijf jaar. Ik zeg altijd: op het moment dat je de verkeerde auto koopt dan heb je nog steeds een te dure auto en datzelfde geldt voor lease. Heel veel bedrijven die vergelijken leaseoffertes en die kiezen dan de goedkoopste en vervolgens gebeurt er vier jaar niks met dat leasecontract, dat loopt door, wordt een keer aangepast en noem maar op en juist op dat stuk inkoop zijn wij heel scherp, omdat wij connecties hebben.
Wij kunnen de partijen waar we mee samenwerken heel scherp inkopen, we vergelijken ook altijd die partijen op dezelfde voorwaarden, dus dat resulteert soms in leasecontracten tussen de honderd en soms wel meer per maand, een beetje afhankelijk van de grootte van de auto. Dus daar heb je al de eerste winst te pakken. Maar vervolgens gaat zo’n auto rijden en rijdt hij misschien meer of minder kilometers, dan moet dus het contract worden aangepast. Maar wat is dan reëel? Hij gaat van vijfhonderd euro naar vierenhalfhonderd euro, maar is dat wel reëel? Of hij gaat van vijfhonderd naar zeshonderd euro, is dat niet teveel? Is dat wel reëel.
Is dat reëel?
Dus dat is wat wij dan bekijken, maar ook adviseren van – mooi voorbeeld, ik kom bij een klant en die rijdt tienduizend kilometer per jaar en dat is gewoon een hele dikke Volkswagen Touran diesel. Maar waarom dan? Ja, hij past ook wel niet binnen budget, maar we hebben de kilometers aangepast en toen paste hij wel. Dat is niet hoe je een budgetberekening maakt, want dat is voor iedereen hetzelfde. En je moet ook geen diesel rijden, dus die was heel goedkoop ingekocht, maar een totaal verkeerde auto.
Dus op dat vlak adviseren wij ook, dus je bent er gewoon zeker van: op het moment dat je ons belt dat jouw wagenpark optimaal beheerd wordt en dat je ook tevreden berijders hebt die binnen de normen die je stelt als werkgever gewoon de juiste auto’s kan uitzoeken.
Cor
Het is altijd auto’s, dus bedrijfswagens en luxe auto’s? Of ook nog andere dingen die in de lease zouden kunnen vallen?
Martijn
Het is altijd mobiliteit. We zijn bijvoorbeeld niet bezig met fietsen, maar er zijn wel een aantal zorginstellingen waar we daar naar hebben gekeken en hierin hebben geadviseerd, want dan heb je het over een elektrische fiets of scooter. Wij kijken altijd wel mobiliteitsbreed wat er kan en wat je ziet is dat de laatste tijd ook wel een beetje meer gekeken wordt naar bijvoorbeeld mobiliteitsbudget, dus iemand krijgt geld en die mag dan zelf wat regelen, alhoewel dat in onze doelgroep, het MKB,
minder urgent is dan op de grote corporates die op de Zuidas zitten en waar geen parkeerplekken zijn, waar mensen allemaal in Amsterdam en omstreken wonen die niets met een auto kunnen, maar dat is wel een beweging die gaande is. Maar we doen wel alles met mobiliteit. Dus als je het hebt over printers leasen of dat soort dingen, dat doen wij niet.
Cor
En Noord-oost Nederland, heel Nederland?
Martijn
Heel Nederland, want wij kunnen in feite heel veel online nu, we werken natuurlijk gewoon online, de acquisitie is door corona ook online nu, maar je merkt wel dat, regionaal gezien, je zit in het noorden van het land, en je daar ook veel relaties hebt en je merkt dat dat ook wel werkt.
Dus dat je relaties hebt die dingen weer doorvertellen en dus in dat opzicht is het wat meer georiënteerd op Noord Nederland en is de regio van mij, maar als we het hebben over onze koude acquisitie en marketing dan is dat echt landelijk.
Cor
En Ian, die naam heb ik natuurlijk aan het begin al genoemd, hoe is Ian met jou in contact gekomen? Waarom niet meer alleen? Was dat om die focus te houden, om die doelen te stellen? Is Ian daar goed in?
Martijn
Ik heb een andere visie gekregen over wat ik net schetste. Wagenparkbeheer, ik wil ergens heen, strakke doelen, naamsverandering, noem maar op. Met Ian werkte ik al samen bij de leasemaatschappij waar ik toen werkte. Hij was mijn accountmanager en dat klikte heel goed. En hij belde mij op een gegeven moment op met zijn privé telefoon dus ik wist niet wie ik aan de lijn kreeg, maar hij zegt: ik bel je even privé.
Dus toen dacht ik: er zal vast wel iets zijn. En hij zegt: even onder ons, maar ik zit niet helemaal meer op mijn plek en ik wil een keer met je praten. Ik zeg: prima. Ik was niet echt op zoek naar iemand, maar ja, ik heb hem al een jaar of anderhalf jaar zien werken, ik denk: dat is wel een goede gast.
Cor
En wat zag hij nu in jou dat hij zei: ik moet eens even met jou praten.
Martijn
Dat onafhankelijk adviseren van je klanten. Dus echt het naast je klant zitten. Wij zeggen ook altijd: we zijn in dienst van de klant, maar je betaalt niet je werkgeverslasten en als wij ziek zijn wordt er ook gewoon doorgewerkt, dus wij zitten echt naast de klant echt een soort in dienst van de klant en dat sprak hem heel erg aan.
Hij zegt: ze werken ook al een beetje met de lease, dan moet je ook lease orders schrijven en als je niet genoeg streepjes hebt dan doe je het gewoon niet goed. Dat is wat hem heel erg aansprak.
Cor
Dat is het werk en dat is je visie. Maar waarom Martijn? Jullie zijn samen dan nu in het bedrijf, dat is erger dan trouwen?
Martijn
Dat is erger dan trouwen. Ja, het klikt gewoon. Wij zitten heel erg op dezelfde lijn qua humor, heel erg op dezelfde lijn qua – we zijn wel andere personen, heel erg, dat is ook fijn, opposites attract, we zijn hele verschillende persoonlijkheden, maar aan de andere kant delen we ook heel veel. En ik denk dat wat hem ook aansprak is dat ik best wel ook gedreven ben en ook best wel een visie heb waar ik heen wil. Dat heb ik ook wel gedeeld met hem op het moment dat we nog niet samenwerkte, maar samenwerkte in de zin dat hij bij de leasemaatschappij zat en ik aan de andere.
Cor
Hebben jullie fifty fifty?
Martijn
Nee, we zijn nu bezig met – hij is in 2019 bij mij in dienst gekomen, eigenlijk met de gedachte – we gaan een keer, toen had ik nog een andere compagnon – dat was toen mijn auto coach, we hebben inmiddels de switch gemaakt van auto coach naar Wagenpartners, met die compagnon heb ik een tijd samengewerkt, maar ik merkte dat dat meer een last dan een lust was, dat lag niet aan mijn compagnon maar meer dat hij zijn eigen business had en er gewoon weinig tijd was om dingen samen te doen.
Daar heb ik met Ian ook gesprekken over gehad en Ian zei: ik zie – de constructie die je nu hebt, ben je daar gelukkig mee? Toen ben ik met hem in gesprek geraakt en dacht ik van: hier ben ik ook niet gelukkig mee en hier moet ik echt uit. Dus: hij was in dienst, hij wilde graag ook wat voor zichzelf gaan doen, die afspraak hadden we ook gemaakt, in 2020 heb ik de aandelen volledig overgenomen, toen waren we inmiddels WagenPartners.
Twee werelden
Ian was toen nog steeds in dienst en hebben we de afspraak gemaakt dat hij in de komende twee jaar zichzelf inkoopt en dat zit hem eigenlijk met name in het feit dat ik weet hoe lastig het is als je van loondienst naar ondernemerschap gaat. Dat zijn twee totaal verschillende werelden.
Het is echt heel anders en het is heel fijn wanneer je samen een commitment hebt, want die hebben we wel, we doen het samen en het voelt ook als van ons samen, maar ik heb wel geleerd: ik wil het ook zakelijk bekijken. Ik wil wel zien dat de waarde die je toevoegt, dat die ook blijvend is, dat die ook klopt met hetgeen je zegt en hetgeen wat we zien, dus daar hebben we een tweejarig traject van gemaakt en hij eigenlijk al voor het gevoel eigenaar is en ook zo voelt en we praten er ook zo over, we doen het ook echt samen.
Maar hij nu inmiddels uit loondienst is en voor zichzelf aan het werk is, of in ieder geval voor WagenPartners aan het werk is en dan in twee jaar tijd zichzelf voor de helft inkoopt. Dat is eigenlijk de constructie zoals we die op dit moment hebben. Het is meer het stukje juridisch, het voelt wel echt als van ons samen. Dus het is ons kindje, ja.
Cor
Wat is nu een typische Martijn Roede klant?
Martijn
Een typische Martijn Roede klant is iemand op het persoonlijk vlak zaken doet, die dat dus belangrijk vindt, dus een stukje persoonlijk contact, iemand die ondernemend is, die kansen ziet en iemand die openstaat voor opbouwende kritiek – wil ik het niet noemen, maar opbouwende adviezen die soms echt wel een stukje tekortkoming blootleggen, je doet nu dit?
Maar waarom eigenlijk? Ja, geen idee. Wij adviseren dat, maar dat zo’n ondernemer daar dan ook – zo zit ik zelf ook in elkaar – van denkt van: dat is gaaf, dat ik dat niet eerder gezien heb.
Cor
Jouw vakmanschap.
Martijn
Ja, dat is echt iets wat voor mij essentieel is. Op het moment dat dat niet zo is, dan, wij doen niet wat iemand vraagt. Wij vragen altijd nog eerst even van: waarom wil je dat dan? En als iemand dan zegt: hier en hierom en wij denken van: dat kun je wel zeggen, maar iemand wilde een Caddy op benzine. Ja, waarom dan? Voor het milieu, voor de kosten. Ja, oké, voor de kosten, maar het is veel duurder dan een Caddy op diesel.
Dus duurzaamheid? Nee, het is echt voor de kosten. Ik zeg: dan moet je dat niet doen. Terwijl een ander zegt: benzine? Prima, gaan we dat regelen.
Dan vind ik het fijn als iemand dan denkt van: oké, dat advies, daar heb ik wat aan. Dus dat is mijn ideale klant. En ik moet zeggen dat dat in het begin lastig is, want dan wil je elke klant. Je moet omzet draaien en dat heeft best wel vaak gebotst en eigenlijk de laatste jaren gaat dat een stuk beter en hebben we vaste klanten die al heel lang klant zijn. Dat is wel heel erg fijn.
Cor
We zijn bijna aan het eind gekomen Martijn, we gaan richting het uur. Dan zou ik graag nog een ultieme tip willen van je richting ondernemers, wellicht ondernemers zoals jij. Wat voor ultieme ondernemerstip zou je dan willen geven? Begin er nooit aan, of -??
Martijn
Ik denk de ultieme tip voor mij was echt: doelen stellen. Heel helder. Of je nu ZZP’er bent of niet, als je geen doelen hebt, kom je gewoon niet verder. En daarnaast, want sommigen zeggen: ik ben blij met wat ik heb en prima, het gaat goed zo, als je geen doelen hebt, ja dat brengt ook onrust. Dus het heeft mij heel erg veel gebracht. Dus mijn ultieme tip voor ondernemers zoals ik en ook ondernemers die denken: ik wil starten.
Begin met, dat is niet mijn uitspraak, maar begin met het einde voor ogen, dan weet je waar je heengaat en dan weet je hoe je daar moet komen. En, heel belangrijk, want dat is ook wat ik heel erg bekeken heb: is het haalbaar? Want het kan ook zijn dat hetgeen wat je wilt en het doel dat je stelt en voor ogen hebt, dat je daar dingen voor moet doen die je niet kunt of niet wilt, dus dat maakt gewoon heel veel helder en dat geeft heel veel rust.
Doelen stellen
En, dat is ook een belangrijke: deel die doelen met mensen, dan worden ze tastbaar en dat voelen ze ook als verantwoording van: hier moet ik echt iets mee doen. Dat is mijn grootste valkuil geweest om dat niet te doen en dat heeft mij heel erg tegengehouden.
Cor
Vertraagd misschien dan ook.
Martijn
Vertraagd zeker.
Cor
Begin met de stip op de horizon en deel die met elkaar.
Martijn
Absoluut