Hij zegt dat als je indruk wilt maken, je ook de juiste kleding moet dragen. Hij wilde niet als een gewone man overkomen, maar als een professionele man. Uiterlijkheden zijn een weerspiegeling van de realiteit. Hij begreep de kracht van symbolen, en dat symbolen vaak meer invloed hebben dan de inhoud.
Impressiemanagement
Hij begreep ook dat bekendstaan om het nemen van initiatief, autoriteit uitdrukte. Bij elk politiek of sociaal evenement was hij altijd de eerste die opstond om te applaudisseren, altijd de eerste die de artiesten de hand schudde, altijd de eerste die de winnaar feliciteerde. Hij verwelkomt mensen, niet andersom. Er is geen enkel evenement waar hij niet wil spreken, het maakt niet uit hoe klein of informeel. Je kunt hem niet tegenhouden om op te staan om een opmerking te maken. Hij is altijd de gastheer, niet de gast. Het beeld dat hij graag van zichtzelf wilde geven was onder andere dat hij geen voorkeuren had, dat hij boven vooroordelen stond.
“Ik maakte nooit een keuze voor een bepaalde persoon of een bepaald team”, zei hij. Dat is een tactloze benadering voor een leider. Ik heb altijd vermeden een persoon boven de anderen te plaatsen, omdat je daarmee direct je steun aan de anderen opzegt.
Hij wilde altijd dat mensen wisten dat hij naast de lusten ook de lasten van leiderschap aanvaardde en dat hij voor iedereen toegankelijk was. Ook wil hij het idee cultiveren dat hij een gedisciplineerd was is.
Mandela was zich bewust van het feit dat beeldvorming een enorm krachtige bijdrage is om aan hoe wij worden ervaren. Mandela begreep dat afbeeldingen blijvend waren en dat hun kracht je te helpen of te vernietigen van onschatbare waarde was.
De lach van Mandela
De lach van Mandela is misschien wel de meest stralende lach in de geschiedenis. Hij getuigt van warmte en wijsheid, macht en gulheid, begrip en vergeving. Mandela’s glimlach leek vertrouwen uit te stralen. Hij vertelde dat hij een blije strijder was en geen haatdragende. Hij was de glimlach van het gezegde: wie alles begrijpt, vergeeft alles.
Emoties mogen dan authentiek zijn, en authenticiteit heeft dan wel een moderne waarde, maar je kunt authentiek zijn zonder de noodzaak alles bloot te leggen. Dat is waar zijn buitengewone discipline op gestoeld was. Dat is waarom zijn glimlach een masker was, het verbergen van pijn en triestheid.
Uiteindelijk was de glimlach symbolisch voor de manier waarop Mandela zichzelf had gevormd. Tijdens elke fase van zijn leven had hij besloten wie hij wilde zijn. Hij creëerde dit personage en vervolgende de realiteit van die persoon.
Hij werd wie hij wilde zijn.
Dit is de vijfde les uit het boek Nelson Mandela, 15 lessen over leven, liefde en leiderschap van Richard Stengel, ISBN 978 90 215 5575 1
Wil je eens verder praten over jouw rol als leider? Plan dan een strategiegesprek met mij in.
